Ben Van Der Burg | Bnr

Jaren later kocht ik een pc. Het gevaarte stond op zolder. Ik moest telkens naar boven lopen om iets te achterhalen. De opvolger, een laptop, bleef in de woonkamer staan. Inmiddels pakken we onze smartphone uit onze broekzak als we iets willen weten. De toegang tot informatie is dankzij de technologie teruggebracht tot minimale handelingen. Toch verlang ik al jaren naar de volgende stap: Ik denk aan Charlie Chaplin en in mijn gedachten scrol ik door zijn Wikipediapagina. Of nog beter: in mijn gedachten ontpoppen de feiten die ik wil weten. Jarenlang werd mijn verlangen afgedaan als science fiction. Experimenten worden uitgevoerd op verlamde mensen die met moeite en veel computerkracht hun gedachten kunnen omzetten in commandos. Daarnaast plaatsen chirurgen apparaten bij mensen met epilepsie, parkinson of andere ernstige aandoeningen. Hersenoperaties blijven echter linke soep, dus toepassingen op gezonde mensen worden voorlopig op de lange baan geschoven. Maar gelukkig hebben we Elon Musk. Naast zijn huidig

Verder met het citaat: Zo kunnen we bijvoorbeeld uw locatiegeschiedenis onthouden om u betere routebeschrijvingen te geven. We begrijpen ook als u dit soms liever niet heeft. Daarom kunt u makkelijk instellen of gegevens zoals uw locatie- of zoekgeschiedenis worden onthouden en of u gepersonaliseerde advertenties wilt zien. Dit proza komt uit een advertentie van Google. Ik las het en dacht: lekker hypocriet. Google adverteert dat de gebruiker baas is over zijn eigen gegevens. Hij of zij kan immers dankzij zijn privacyinstellingen zelf beslissen welke data Google krijgt. Dat klopt natuurlijk niet. Je locatiegeschiedenis kun je aan- of uitzetten. Je hebt echter geen controle over het loeren in je Googledrive of Gmail door Google. Ook blijft het lastig om inzicht te krijgen waarom ik welke advertenties te zien krijg en waarom Google welke antwoorden geeft als ik een vraag stel. Die gegevens blijven in zwarte dozen achter. De timing van de advertentie was overigens briljant. Al jaren lobbyen de grote technologi

Ik scheid mijn afval: papier, plastic, glas, gft, piepschuim, hout, metalen, dakbedekking, tuinhout en dan wat restafval. Ik heb een elektrische auto en rijd maximaal 104 km/uur. En bovenal: het zijn van een flexitariër is mijn grote bijdrage aan het milieu. Vanaf het moment dat ik las dat voor een kilo vlees zestienduizend liter zoet water nodig is, ben ik zonder moeite minder vlees gaan eten. Hij keek me verschrikt aan en zei toen spottend: Wist je dat zestien van de grootste containerschepen op aarde evenveel troep uitstoten als alle autos op aarde samen? Ik wist dat niet. Afgelopen week kwam eindelijk het belang van een duurzame samenleving aan de orde bij onze politieke kopstukken. De term GroenRechts viel weer, omdat de groene vergeten kant van de VVD, samen met D66 en het CDA een coalitie zou kunnen vormen met GroenLinks. Een zucht van opluchting daalde neer. Eindelijk zien onze leiders het licht. Ik googelde de containerschepen en de uitstoot. Ik vond wat tegenstrijdige berichten. Ik concludeerde:

Daarom zijn die voetbalkampioenschappen iedere twee jaar ook zon drama en mag je hopen dat Nederland zich nergens voor kwalificeert. Voor je het weet ben je uren per dag kwijt aan het kijken naar 22 man met een bal. Vervolgens leef je nog mee ook. Je wordt boos, geïrriteerd, blij of opgewonden over een potje voetbal waar je toch geen invloed op hebt. Wij verspillen onze tijd en emoties aan het kijken naar sport. Daar is nu iets bijgekomen: de verkiezingen. Wat ben ik blij dat de verkiezingscampagne voorbij is. Je bent toch wekenlang in je hoofd bezig met 15 maart. Die politici menen dat campagne voeren zwaar is, maar voor die mannen is het hun vak. De kiezer moet zich verdiepen in de partijprogrammas, hij moet alle debatten volgen, de opiniestukken lezen en hij wil ook nog de houding van de partijleiders doorgronden. Je ziet vooral mannen. Mannen in blauwe pakken. Mannen met rechte schouders, die ons overtuigen dat we op ze moeten stemmen. Dat doen ze op dezelfde manier. Ze maken een vuist waarbij de toppe

Een paar weken geleden deden de 'aasgieren' van Kraft Heinz een aanbod op ons maagdelijke Unilever. Hierdoor openbaarde Goed tegen het Kwaad. De bloedhonden uit Amerika, onder wie Warren Buffett en het Braziliaanse investeerderstrio 3G Capital - die slechts voor financieel gewin gaan - tegenover Paul Polman van Unilever. De man met een andere missie dan geld verdienen. Zijn salaris bedraagt dan wel acht miljoen euro per jaar; hij weigerde in 2015 een loonsverhoging. Het gaat om principes. NRC schreef een mooi profiel over Polman. Ik haal er een paar goede fragmenten uit. Polmans favoriete quote komt uit 'Man's Search for Meaning' van Viktor Frankl, de Oostenrijkse psychiater en neuroloog die de Holocaust overleefde. Polman spreekt over 'het Vrijheidsbeeld dat de Amerikanen op de oostkust bouwden'. 'Viktor Frankl vond dat ze ook een standbeeld op de westkust hadden moeten bouwen: a Statue of Responsibility.' Een ander fragment: 'Het bestaansrecht van ondernemingen is een positieve bijdrage leveren aan de same

Ondertussen belandde ik in zon kansloos debatje. Zon debatje dat je kent van onze politici. Mensen praten tegen elkaar en niet met elkaar. Het debat ging over de stelling: Programmeren moet een verplicht vak op de basisschool worden. We hebben immers in de toekomst technisch geschoolde mensen nodig. Mijn primaire gedachte: nee he. Niet weer die oude koe uit de sloot halen. Is dat nog steeds geen verplicht vak? Wat hebben de onderwijsinstellingen de afgelopen jaren gedaan? Waarom duurt het zo lang voordat er een voor de hand liggende beslissing genomen wordt? Wat een koekenbakkers. Je moet echter serieus blijven, intelligent kijken en de voors en tegens van de stelling netjes in overweging nemen. Je kunt je afvragen of programmeren wel het goede vak is. De computertaal PHP zal over 20 jaar wellicht vervangen zijn door een andere taal. Moet het vak niet digitale vaardigheid heten? Dan leer je niet alleen programmeren, je leert ook over computers, social mediagebruik, cybersecurity en privacy. Je onderzoekt w

Ook klaagde het personeel over een te hoge werkdruk en niet geaccepteerde ziekmeldingen. De Primark maakt gebruik van camerabeelden, zonder respect voor de privacy van werknemers. De FNV startte een onderzoek en de omstandigheden zijn inderdaad bedroevend. Een voormalig medewerkster verklaarde: 'Supervisors zijn agressief en trekken aan je shirt, tikken je aan of spreken vrouwen aan met 'girl'.' Een ander vertelde: 'Het is hier net een Indiaas kastensysteem. Iedereen schreeuwt omlaag en als je dat niet accepteert wordt er met ontslag gedreigd.' We kunnen verontwaardigd zijn. We kunnen zachtjes huilen. We kunnen schande spreken over de praktijken bij Primark. We hebben het echter aan onszelf te danken. Zolang een groep consumenten niet begrijpt dat je niet gelukkiger wordt van Chinese troep die je in huis haalt, zullen praktijken zoals bij Primark blijven bestaan. De koopjesjagers vullen hun innerlijke leegte met een mini-kunstplant van drie euro of een koraal-sierkussen in hartvorm van vier euro. De bevredig

We horen dit geluid al een jaar of twintig. Ondertussen zitten 130-duizend leerlingen in een klas met 30 of meer, is programmeren nog steeds geen onderdeel van het curriculum en hanteren we een onderwijsmethode dat naadloos past bij het industriële tijdperk. Pechtold belooft ook 10 miljard lastenverlichting voor alle werkenden. De tweede dwerg, Lodewijk Asscher, vertegenwoordigt de PvdA. Hij wil niet achterblijven bij D66 en belooft 5 miljard euro vrij te maken om het onderwijs te verbeteren. Voor de groep mensen die moeilijk rondkomt, komen er honderden miljoenen beschikbaar. De andere dwergen beloven eveneens gouden bergen. Jantje Roos van VNL wil 25 miljard aan lastenverlichting. Vorige week repte GroenLinks-hoofddwerg Jesse Superdoc Klaver 27 miljard aan lagere belastingen op werk en inkomen. Traditiegetrouw doet de VVD ook mee met de dwergen-kakofonie: de ouderen krijgen van Rutte 2 miljard euro erbij. De dwergen willen de bezoekers in het bos met allerlei trucs behagen. Maar die raken meer en meer ve

Dit verhaal barst los bij Facebook. De mannen van Facebook passen je timeline op zon manier aan dat je zo lang mogelijk op het grootste sociale netwerk van de wereld blijft hangen. Ze meten onder andere wat je liked, waar je het langst naar kijkt en welke videos je deelt. Hoe langer je blijft hangen, hoe beter ze je leren kennen, hoe meer sponsored posts ze aan je kwijt kunnen, hoe meer geld ze aan je verdienen. Dat vinden we prima. We zijn slim genoeg om het clickbait en fakenews-geweld eruit te filteren. We beleven lol aan Facebook, we accepteren de manipulatie. Miraculeuzer wordt het bij Amazon. De Amazon CTO Werner Vogels vertelde me ooit dat Amazon met opzet het aanbevelingsalgoritme minder goed maakt dan het zou kunnen zijn. Mensen schrokken van de nauwkeurigheid van de aanbevelingen en vreesden voor hun onbewuste verlangens die Amazon toonde. Irritanter wordt het bij Booking.com. De tekst 'Jackpot, dit is de goedkoopste prijs die je voor je bestemming hebt gevonden,' geloof je allang niet meer. Oo

We hoefden aan deze wet geen woorden vuil te maken totdat onze vicepremier Lodewijk Asscher ook met dit onzalige plan op de proppen kwam. In het kader van aandacht trekken, omdat hij als lijsttrekker van de PvdA stemmetjes moet winnen, vertaalde hij de Franse wet in het Nederlands en zette het op zijn Facebookpagina. Een citaat: 'We hebben allemaal behoefte aan rust en ontspanning na een lange werkdag. Mensen verdienen daarom het recht om onbereikbaar te zijn.' Dus de overheid geeft mij het recht om onbereikbaar te zijn. Wat een betutteling. Dat kan ik zelf beslissen. Asscher wil toch dat ik me ontwikkel tot een zelfstandig, zelfverantwoordelijk en zelfbewust mens. Nu ontneemt hij me mijn verantwoordelijkheid om niet te veel prikkels tot me te nemen. Nog veel belangrijker dan de betutteling is het oude socialistische werkgever versus werknemer paradigma. Dat houd je op deze manier in stand. Een verstandige werkgever houdt rekening met het gezinsleven, de hobbys of ontspanning van de werknemer. Doet hij dat

De beste zijn, eerste worden, de overwinning pakken is zo kinderachtig, achterhaald en overschat. Je moet juist tweede worden. Winnen wordt al millennia overschat. De klassieke theorie: het zit in onze biologie omdat de winnaar mag paren met de mooiste vrouwtjes en het meeste eten krijgt. In zijn boek Een tijd voor empathie, weerlegt primatoloog Frans de Waal deze theorie. De winnaar dient juist rekening met de groep te houden. De losers komen in opstand als er niets overblijft. Bovendien heb je verliezers nodig, anders kun je van niemand winnen. Je zou dus de verliezers moeten koesteren, maar dat ziet een winnaar niet. Hij ziet vooral zichzelf op de top van de Olympus. Staat hij daar eenmaal, dan heeft hij het hoogste bereikt. Wat moet hij verder nog? Nogmaals vier jaar president zijn? Een tweede keer goud pakken? Daar zit geen ontwikkeling in. Je bent klaar, het is af, ondanks dat je leven pas voltooid is op je sterfbed. Winnaars denken dat ze beter zijn dan de rest van de wereld. Terwijl ze slechts op ee

In de bubble buiten Davos zijn de persoonlijke belangen groter dan de goede intenties. Ook kun je slechts kleine stapjes zetten omdat je anders iedereen onderweg verliest. De derde smoes om niets met het thema van de bijeenkomst responsive and responsible leadership te doen, komt door het gebrek aan moed en daadkracht van de meeste deelnemers. Er is een uitzondering. De oprichter van het Chinese internetbedrijf Jack Ma gaf zijn kijk op de Amerikaanse strategie van de afgelopen dertig jaar. De US ontwikkelde technologie, het intellectueel eigendom en het merk. Het handwerk voor het maken van apparaten werd verplaatst naar China of Mexico. Zo verdiende de US miljarden. Vervolgens voerde de Verenigde Staten de afgelopen 30 jaar dertien oorlogen, wat tweeduizend miljard dollar kostte. Daarnaast ging al de winst naar de boys op Wall street. Dat ging goed tot 2008. De financiële crisis verdampte een kleine twintigduizend miljard dollar. Ik weet dat de Wall street redenering kort door de bocht is, maar het gaa

De afgelopen dagen een strak blauwe hemel, de zon schijnt scherp op de sneeuw, de ijskristallen weerspiegelen in de zonnebrillen. Schaatsers rijden de eerste rondjes op het natuurijs. Ze voelen de kou op hun gezicht, die ze lang niet meer hebben gevoeld. Ze ontwijken scheuren in het keiharde ijs, terwijl ze genieten van de puurheid van winterse elementen en de fysieke inspanning. En dan kijk ik s avonds naar de afscheidsspeech van Obama. Hij waarschuwt voor de groeiende polarisatie. Een parafrase uit de NRC: 'We zitten veilig in onze bubbels, we accepteren alleen informatie die overeenkomt met onze meningen. We praten langs elkaar heen omdat er geen overeenstemming over de werkelijkheid is.' Breng de we van Obama naar de bergen in Oostenrijk en het lijkt of we totaal andere mensen zijn geworden. Op het ijs wordt de werkelijkheid eenduidig en helder. Je kunt schamper lachen dat we in een sportbubbel leven. Je kunt cynisch vertellen dat mensen tegenwoordig pas geld geven voor een goed doel als een vriend, vr

Natuurlijk klopt hier niets van. Bij gesprekken valt de verbinding tussen de koptelefoon en telefoon af en toe weg. De verbinding kost een aantal seconden en die zijn bij het begin van een telefoongesprek onhandig. Inderdaad het klinkt allemaal prima, maar ze zijn geen 179 euro waard. Mijn excuus om Airpods aan te schaffen: ik wil serieus stembediening testen, in het geval van Apple Siri. Je tikt twee keer op je koptelefoon en je zegt: 'bel pa ma'. Vervolgens worden je ouders gebeld. Tijdens het luisteren naar Spotify gebruik ik regelmatig het commando 'volgend nummer'. Het volume bedienen met Siri werkt niet goed. Hij weet de juiste volumehoogte niet te vinden. De airpods blijft kampen met beta-achtige kinderziektes, wat ik overigens geen probleem vind. De hype die rond stembesturing wordt gecreëerd is vervolgens wel een probleem. Afgelopen week maakte de Amerikaanse consumentenorganisatie voor technologie bekend dat 2017 het jaar gaat worden van de met stem gestuurde computers. Uit het FD: De kwaliteit [.

Winkelde je graag bij ketens als MS Mode, Scheer & Foppen of V&D, gingen ze failliet. Moest je ineens naar de Action, Primark of Blokker. Ik snap dat je daar depressief van bent geworden. Ook de politiek was om te huilen. De Britten stemden voor de Brexit. Het zou Groot-Brittannië in een diepe crisis storten. Deze week bereikte de belangrijkste index van de Londense beurs, de FTSE-100, zijn hoogste stand ooit. De 2016 doemdenkers haasten zich vervolgens te zeggen dat hoge bedrijfswaardes niets met welvaart van mensen te maken heeft. Welvaart gaat over inkomen, wonen, onderwijs, werkgelegenheid en gezondheid. Bij records op de beurs neemt je besteedbaar inkomen nauwelijks toe, woon je nog steeds in die slecht onderhouden sociale huurwoning, leer je op school niet programmeren, ben je werkloos of heb je een tijdelijk arbeidscontractje. Neem je een borrel om er eens goed over na te denken en daarna nog één, dan voel je je de volgende dag miserabel: als de jaren verstrijken word je er niet gezonder op. Een and

De natuur verandert namelijk aan de hand van verhalen die Morgan Freeman maakt. Morgan Freeman laat iedere dag de zon opkomen. Morgan Freeman zorgt dat wij iedere dag opstaan uit bed. Deze lessen leerde ik van de video True Facts About Morgen Freeman.. Mark hielp met Facebook niet alleen dat Donald Trump gekozen werd tot de nieuwe Amerikaanse president. Mark bouwde in 2016 ook aan zijn kunstmatige intelligentie assistent Jarvis om hem te helpen zijn stal beter te bedienen. Of in andere woorden: Mark bouwde een AI voor zijn connected home. Critici zullen zeggen: had Mark niet meer tijd moeten besteden aan het Fake News-terreur dat Facebook overspoelde de laatste maanden. Maar die mensen snappen niet waar de kernkwaliteit van Jozef ligt. In bouwen, een timmerman moet immers spijkers in een muur slaan. Dus Mark wil programmeren en niet nadenken over de maatschappelijke consequenties van Facebook. Op een vroege zaterdagochtend ontwaakt Jozef. God Jarvis paste de temperatuur in de stal aan en vertelt dat hij vij

Zon toekomst maakt alle stakeholders gelukkigzalig . De mobiliteitskosten nemen drastisch af. Je bezit immers geen auto meer die 98% van de tijd stilstaat. De productiviteit gaat omhoog, want je hebt je handen en hoofd vrij tijdens het reizen. Daarnaast neemt de snelheid toe, omdat het wegennet effectiever gebruikt gaat worden en de veiligheid wordt verhoogd, omdat de menselijke factor afneemt. Ik begrijp daarom niet dat weldenkende mensen niet naar zon toekomst toewerken. Een jaar geleden stopte UberPOP in Nederland. Het fenomeen dat je voor geld iedereen mee mag nemen. Ik sprak futuroloog Paul Ostendorf. Hij vertelde dat het toch apart is dat je in Nederland wel je familieleden, vrienden en vage kennissen mag vervoeren, maar betalende vreemden niet. Uber heeft op dit moment de beste papieren om de mobiliteitstoekomst vorm te geven. Alleen lopen ze tegen bestaande wet- en regelgeving aan. Zo tartten ze deze week de autoriteiten in San Francisco door met een autonome taxi rond te gaan rijden. Volgens de w

De beweging GeenPeil toonde met het Oekraïne-referendum aan waar de prioriteiten liggen in ons land. Niet bij het energievraagstuk, niet bij de klimaatverandering, niet bij de manier waarop we de technologische veranderingen implementeren en ook niet bij het verdienvermogen van ons land in de 21ste eeuw. De kern van ons bestaan draait natuurlijk om het associatieverdrag met Oekraïne. Gelukkig kondigde GeenPeil afgelopen week de geboorte aan van haar nieuwe politieke partij. Columnist Jan Dijkgraaf wordt de lijsttrekker. Twee citaten: We gaan de democratie van binnenuit herstellen. En het zal niet gaan volgens de regels van het establishment'. We hebben verder nog een Jan, Jan Roos. Het ex-gezicht van GeenPeil wil ons vertegenwoordigen met het vehikel VNL. Vergeet echter ook Thierry Baudet niet, kennen we ook van GeenPeil. Hij wil aan de verkiezingen meedoen met zijn Forum voor Democratie. Daarnaast hebben we de sympathieke mensen van DENK, Kuzu en Öztürk. De OndernemersPartij van Hero Brinkman. De Vrijzinni

Van die onzin afkomen, lijkt echter ijdele hoop. Velen onder ons hunkeren naar korting. Wie wil niet 30 procent, 40 procent of zelfs 70 procent minder betalen voor de rugzak, sportschoenen of een t-shirt? Het beloningsmechanisme in onze psyche wordt geactiveerd, omdat we denken iets te krijgen. Verkopers belazeren consumenten door korting te geven. Ze hadden in eerste instantie meer willen hebben voor hun product. Omdat het makke schaap niet vrijwillig hapte, neemt de verkoper genoegen met minder geld. De verkoper had dus beter voer voor het schaap moeten serveren, zodat het zonder korting gegeten had kunnen worden. De aandacht gaat echter op aan prijsmodellen en kortingsalgoritmen en niet naar een goed product. De verkoper impliceert door de korting bovendien dat zijn product niet zoveel voorstelt. Naast het ondermijnen van het vertrouwen van de klant, doet de verkoper zichzelf ook tekort doordat zijn marge achteruitloopt. Die marge heeft hij nodig om nieuwe producten aan te bieden en om investeringen te d

Dat wijst erop dat het computersysteem is gehackt. Voxjournalist Prokop vindt de bewijzen mager. Onze eigen Nederlandse Amerika-deskundige Verhagen vindt het luchtfietserij en ziet geen enkele aanleiding voor een herstemming. Ik vertrouw zowel de manipulatie van de verkiezingsuitslag als de reactie op de manipulatie niet. Dankzij een nep nieuwsbericht schijnt de beurskoers van het Franse bedrijf Vinci met 23 procent kortstondig gedaald te zijn. Het persbericht repte over ontslagen en boekhoudfouten. Handelaren verdienen snel geld met zulke nepberichten, die natuurlijk strafbaar zijn. Je manipuleert de beurskoers. Het is tegelijkertijd een eenvoudige manier om snel geld te maken. Na een ontkennend écht persbericht met de strekking dat Vinci alle informatie in het nep-bericht ontkent, schoot de koers omhoog. Naar een niveau onder het oorspronkelijk niveau. Ik weet niet of er geen ontslagen zullen vallen bij Vinci en of de boekhouding in orde is. Je kunt niet zomaar alles geloven. Mensen zeggen zoveel, krante